ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣTΟΡΙΑ

ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Συγγραφέας: ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΪ

Εκδοτικός Οίκος: OPERA

Μετάφραση: Κρίτων Ηλιόπουλος

Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία

Σελίδες: 237

Απόσπασμα 1 :

(Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας)

Όλοι είμαστε λίγο πολύ σαν τον ελέφαντα του τσίρκου. Περιδιαβαίνουμε τον κόσμο δεμένοι σε εκατοντάδες παλούκια που μας στερούν την ελευθερία. Ζούμε πιστεύοντας ότι «δεν μπορούμε» να κάνουμε ένα σωρό πράγματα, απλώς επειδή μια φορά, πριν από πολύ καιρό, όταν ήμασταν μικροί, προσπαθήσαμε και δεν τα καταφέραμε. Ζούμε μέσα στα όρια της ανάμνησης ενός ανθρώπου που δεν υπάρχει πια, εκείνου που δεν τα κατάφερε. Ο μοναδικός τρόπος να μάθεις εάν μπορείς είναι να προσπαθήσεις πάλι με όλη σου την ψυχή. 

Απόσπασμα 2 :

(Το βυζί ή το γάλα)

Πεινάς για να μάθεις,

Πεινάς για να μεγαλώσεις, πεινάς για να γνωρίσεις,

Πεινάς για να πετάξεις…

Μπορεί σήμερα

εγώ να είμαι το βυζί

που σου δίνει γάλα,

που  καταλαγιάζει την πείνα σου…

Είναι καταπληκτικό

που σήμερα αναζητάς αυτό το βυζί.

Μην ξεχνάς όμως:

Δεν είναι το βυζί

Που σε τρέφει.

Είναι το γάλα!

Σχόλια:

Όπως αναφέρεται και στο εξώφυλλο του βιβλίου, αυτό περιλαμβάνει «διηγήσεις που μ’ έμαθαν να ζω»

Με πρόφαση την ψυχοθεραπεία ενός προβληματισμένου φοιτητή, του Ντέμιαν, ο συγγραφέας μας δίνει μερικές πολύ όμορφες ιστορίες. Απλές, κατανοητές, συμβολικές ή όχι, που μας αφήνουν μια όμορφη αίσθηση στο τελείωμά τους.  

Κάθε ιστορία έχει το δικό της συμπέρασμα, άλλες φορές αυτονόητο, άλλες φορές πιο έμμεσο, πιο προσωπικό. Ο συγγραφέας, και ψυχοθεραπευτής, δεν θέλει να μας δώσει έτοιμες λύσεις, θέλει και εμείς μαζί με τον ηρώα να ψάξουμε μέσα μας για την δική μας απάντηση, να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε μαζί του και κυρίως να συνειδητοποιήσουμε απλές αλήθειες για τον κόσμο που μας περιβάλλει, με την ελπίδα ότι η συνειδητοποίηση αυτή και μόνο θα μας βοηθήσει να ζήσουμε καλύτερα (ότι και αν σημαίνει αυτό).

Σε αντίθεση με τα τέσσερα «Φύλλα Πορείας» του ίδιου συγγραφέα, όπου εκεί δίνονται σαφείς κατευθύνσεις – οδηγίες για να κατακτήσουμε κάθε έναν από τους τέσσερεις σταθμούς που οδηγούν στην Μεγάλη Αφύπνιση (διαμέσου των δρόμων της αυτοεξάρτησης, της συνάντησης, του πένθους, και της ευτυχίας), σε αυτό το βιβλίο όπως και στο «Ιστορίες να σκεφτείς», ο συγγραφέας μας αφήνει να σκεφτούμε μόνοι μας τι σημαίνει για εμάς η κάθε ιστορία.  Μερικά από τα θέματα που θίγονται είναι η αυτοεκτίμηση και ο αυτοκαθορισμός, η κτητικότητα, η αντίληψη της πραγματικότητας, η αξιοπρέπεια και το τίμημά της, οι ανάγκες μας και το ανικανοποίητο που τις περιβάλει.

Θεωρώ πως ο καθένας μας, βασισμένος στη δική του ιστορία, στα δικά του βιώματα και προβλήματα, θα εντυπωσιαστεί, θα ενθουσιαστεί, θα προβληματιστεί με διαφορετικές ιστορίες. Σίγουρα είναι ένα βιβλίο που δεν σε αφήνει αδιάφορο, που σε καλεί να επιστρέψεις σε αυτό ξανά και ξανά είτε για να το ξαναθυμηθείς, είτε για  να το ξαναδιαβάσεις από μια νέα οπτική γωνία.

Στα μεγάλα συν η απλή γλώσσα γραφής που κάνει  τις ιστορίες ευκολοδιάβαστες ακόμα και για ένα παιδί. Δεν είναι τυχαίο ότι η ιστορία με τον ελέφαντα έχει κυκλοφορήσει και σε παιδικό βιβλίο (Ο ΑΛΥΣΟΔΕΜΕΝΟΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ, ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΪ) το οποίο επίσης αγαπούν πολύ τα παιδιά (κρίνοντας από το δικό μου).

Εν κατακλείδι, ναι μου άρεσε το βιβλίο. Ήταν η πρώτη μου επαφή με τον Χ. Μπουκάϊ, αλλά σίγουρα όχι η τελευταία.